شما چه جور عاشقی هستید؟

شما چه جور عاشقی هستید؟

شما عشق را به چه چیزی تعبیر می کنید؟ دوست داشتن زیاد؟ احساس نزدیکی؟ فدا کردن خود؟ یا آتش و سوز و گداز؟ روانشناسان معتقدند که عشق تلفیقی از همه این هاست. در عین حال اصلی ترین پایه های یک رابطه عاشقانه را صمیمیت، تعهد و گرایش جنسی می دانند که مثلث عشقی را تشکیل می دهند. از نظر آنها این مثلث وقتی متساوی‌الاضلاع باشد یک عشق کامل و رابطه موفق بین شما و همسرتان وجود دارد. در غیر این صورت انواع دیگری از رابطه به وجود می آید که ممکن است رابطه شما را با مشکلاتی مواجه کند.

اشترنبرگ، روانشناس شناحتی، در پاسخ به سوال چگونه تو را دوست دارم؟ 8نوع دوست داشتن را مطرح می کند که از تغییر میزان ملاک های تعهد، صمیمیت و گرایش جنسی ناشی می شوند. با بررسی این الگوهای عشق ورزی می توانید نوع رابطه خود و نامزدتان را مشخص کرده و اگر لازم بود، این الگو را پیش از شروع زندگی تان اصلاح کنید.

1- فقدان عشق: در این رابطه هیچکدام از عناصر عشق وجود ندارند. ما معمولا این رابطه را در زندگی روزانه با مردم عادی مشاهده می کنیم. اگر احساستان با شریک زندگیتان از این نوع است باید گفت که رابطه تان در خطر است. به عبارت بهتر، یک ازدواج تحمیلی بی عاطفه برای هر دو طرف به چشم می خورد.

2-همدلی یا دوست داشتن: این احساس زمانی دست می دهد که گرایش جنسی و تعهد به مقدار کم وجود دارد. یا احتمالا وجود نداشته باشد.اما صمیمیت در حد بالائی وجود دارد این احساس را معمولا با دوستان صمیمی داریم.

3- شیفتگی وسوسه و شور و شوق: در این مورد گرایش جنسی و هیجان یا هوس شدید نسبت به برقراری رابطه وجود دارد و این چیزی است که ما را جهت برقراری رابطه بر می انگیزد. شیفتگی و شور و شوق از ویژگی های روابطی است که در آنها گرایش جنسی شدید است اما صمیمیت و تعهد در سطح ضعیفی قرار دارند. این رابطه هم بعد از مدتی محکوم به شکست می شود.

4- عشق خالی: این عشق زمانی احساس می شود که تعهد قوی باشد اما گرایش جنسی و صمیمیت در سطح پائینی قرار دارد یا اصلا وجود ندارند. این ویژگی اغلب در زوج هایی دیده می شود که مدت زیادی از ازدواج آنها می گذرد و به خاطر بچه ها در کنار یکدیگر زندگی می کنند.

5- عشق رمانتیک: این عشق در بین زوجهائی دیده می شود که رابطه آنها تا اندازه ای تازه است گرایش جنسی و صمیمیت شدید است اما زوجها به اندازه کافی زندگی مشترک یا تجربه های مشترک ندارند که متقابلا احساس تعهد کنند.

6- عشق عاطفی: در این عشق صمیمیت و تعهد شدید اما گرایش جنسی ضعیف است. این عشق در مقایسه با عشق از نوع دوستی یا همدلی بهتر فهمیده می شود. در روابط دوستانه عمدتا صمیمیت وجود دارد و ابعاد گرایش جنسی و تعهد ضعیف تر هستند مگر در دوستی های خاص. عشق عاطفی یا عشق یاری در بین زوج هایی دیده می شود که به مدت تقریبا طولانی با هم هستند و از یکدیگر رضایت دارند.

7- عشق ساده لوحانه: در این نوع عشق گرایش جنسی و تعهد بالاست اما صمیمیت ضعیف است. این نوع عشق در بین زوج هایی دیده می شود که یک علاقه، زمینه کاری و خانوادگی یاهدف مشترک قوی دارند و به همین دلیل تصمیم می گیرند با هم ازدواج کنند. حتی اگر همدیگر را اصلا نشناسند. آنها پس از آنکه نسبت به هم متعهد می شوند احساس صمیمیت می کنند. گاهی هم احساس می کنند یکدیگر را دوست ندارند. نمونه این قبیل دوستی ها را در تب و تاب های دوران نوجوانی می توان دید که معمولا زودگذر و بی پایه و اساس هستند.

8- عشق تمام عیار: این عشق سه عنصر را به طور کامل در خود جا داده است. اشتنبرگ می گوید رسیدن به این مرحله خیلی ساده ت از نگهداشتن آن است.

برگرفته ازکتاب قصه عشق- نوشته رابرت اشترنبرگ
ویکی پدیا انگلیسی