shamim

سر زلفت به كناري زن ورخسار گشا
تا جهان محوشود خرقه كشد سوي فنا
بسر كوي تو اي قبلهء دل راهي نيست
ورنه هرگز نشوم راهي وادي منا
ازصفاي گل روي تو هر آنكس برخورد
بركند دل زحريم و نكند رو به صفا
طاق ابروي تو محراب دل وجان من است
من كجاوتو كجا؟زاهد و محراب كجا؟
ملحد و عارف و درويش وخراباتي و مست
همه در امرتو هستند و تو فرما نفرما
خرقه ي صوفي و جام مي و شمشير جهاد
قبله گاهي تو واين جمله همه قبله نما
رسم آيا به وصال تو كه در جان مني؟
هجر روي تو كه در جان مني،نيست روا
ما همه موج و تو درياي جمالي اي دوست
موج درياست عجب آنكه نباشد دريا

"ديوان شعر حضرت امام-درياي جمال"