توبه جوانان

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

*
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

*
سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او

*
گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

*
جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

*
نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

*
خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

*
مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم

*
گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم

*
سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

*
عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

*
کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

*
سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت

*
روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

*
مطمئن بودم به من سرمیزنی
در حریم خانه ام در میزنی

*
حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

*
مرد راهش باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم