امیرحسین
01-19-2011, 10:55 AM
سلامت روانی بلوغ در نوجوانان
معمولاً نوجوانان در دوران بلوغ علاوه برتغییرات جسمی، دچار تغییرات روحی نیز می شوند که شناخت این علائم برای والدین و مربیان آموزشی در برخورد صحیح و منطقی با جوانان و داشتن رفتار مناسب و درک آنها بسیار اهمیت دارد.
ویژگی های روانی بلوغ معمولاً عبارتند از:
تمایل به گوشه گیری، حساس شدن، بی قراری، نداشتن حس امنیت، درگیری های کوچک در خانواده و معمولاً مقاومت در برابر نصیحت های والدین، پرخاشگری، تمایل شدید به ارتباط نزدیک با دوستان، حساسیت به آراستگی و وضع ظاهری خود، کنجکاوی نسبت به جنس مخالف، ناآرامی و احساس استرس زیاد، حساس شدن نسبت به برخوردهای بزرگسالان، کنجکاو شدن در مورد مسائل جنسی، تمایل به پیدا کردن یک دوست در جنس مخالف، احساس ترس از آینده و اشتغال در سنین ۱۸ ـ ۱۹ سال و مشکلاتی از قبیل اینها که معمولاً در نوجوانان و جوانان دیده می شود.
در این سنین والدین و استادان رهنما باید حداکثر تلاش خود را برای آرام نگهداشتن و همکاری با آنها برای گذراندن این مرحله بسیار حساس و مهم زندگی بکنند تا جوانان بتوانند این مرحله را بدون مشکل یا مشکلات کمتر سپری کنند.
یکی از خطرات بسیار مهم در این سنین روی آوردن نوجوانان به مواد مخدر و مواد الکلی است که معمولاً از طریق دوستان ناباب رخ می دهد و در صورت عدم توجه لازم والدین به فرزندان آنها را آلوده می کند که به مرور زمان مشکلات جبران ناپذیری را به بار می آورد که یکی از خطرناکترین آنها بیماری ایدز است.
نبود توجه لازم والدین گاهی اوقات باعث بی بندوباری در جوانان نیز می شود که آنها را به سوی جاده های سیاه زندگی می کشاند و موجب می شود با یک لغزش تمام آینده خود را خراب کنند. معمولاً این بی بندوباری ها در آنها سریع رشد می کند و مشکلات بیشتری را برای آنها پیش می آورد.
جوانان در این سنین باید بکوشند تا بتوانند راه صحیح زندگی و مسیر آینده خود را با مشورت و اندیشیدن پیدا کنند و همچنین والدین باید تمام تلاش خود را برای کمک کردن به فرزندان خود و پیدا کردن راه و رسم صحیح زندگی به کار گیرند.
نویسنده: سیدجواد جعفری
معمولاً نوجوانان در دوران بلوغ علاوه برتغییرات جسمی، دچار تغییرات روحی نیز می شوند که شناخت این علائم برای والدین و مربیان آموزشی در برخورد صحیح و منطقی با جوانان و داشتن رفتار مناسب و درک آنها بسیار اهمیت دارد.
ویژگی های روانی بلوغ معمولاً عبارتند از:
تمایل به گوشه گیری، حساس شدن، بی قراری، نداشتن حس امنیت، درگیری های کوچک در خانواده و معمولاً مقاومت در برابر نصیحت های والدین، پرخاشگری، تمایل شدید به ارتباط نزدیک با دوستان، حساسیت به آراستگی و وضع ظاهری خود، کنجکاوی نسبت به جنس مخالف، ناآرامی و احساس استرس زیاد، حساس شدن نسبت به برخوردهای بزرگسالان، کنجکاو شدن در مورد مسائل جنسی، تمایل به پیدا کردن یک دوست در جنس مخالف، احساس ترس از آینده و اشتغال در سنین ۱۸ ـ ۱۹ سال و مشکلاتی از قبیل اینها که معمولاً در نوجوانان و جوانان دیده می شود.
در این سنین والدین و استادان رهنما باید حداکثر تلاش خود را برای آرام نگهداشتن و همکاری با آنها برای گذراندن این مرحله بسیار حساس و مهم زندگی بکنند تا جوانان بتوانند این مرحله را بدون مشکل یا مشکلات کمتر سپری کنند.
یکی از خطرات بسیار مهم در این سنین روی آوردن نوجوانان به مواد مخدر و مواد الکلی است که معمولاً از طریق دوستان ناباب رخ می دهد و در صورت عدم توجه لازم والدین به فرزندان آنها را آلوده می کند که به مرور زمان مشکلات جبران ناپذیری را به بار می آورد که یکی از خطرناکترین آنها بیماری ایدز است.
نبود توجه لازم والدین گاهی اوقات باعث بی بندوباری در جوانان نیز می شود که آنها را به سوی جاده های سیاه زندگی می کشاند و موجب می شود با یک لغزش تمام آینده خود را خراب کنند. معمولاً این بی بندوباری ها در آنها سریع رشد می کند و مشکلات بیشتری را برای آنها پیش می آورد.
جوانان در این سنین باید بکوشند تا بتوانند راه صحیح زندگی و مسیر آینده خود را با مشورت و اندیشیدن پیدا کنند و همچنین والدین باید تمام تلاش خود را برای کمک کردن به فرزندان خود و پیدا کردن راه و رسم صحیح زندگی به کار گیرند.
نویسنده: سیدجواد جعفری