PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آبروی مومن را خدشه دار نکنید !



امیرحسین
05-16-2013, 12:21 PM
آبروی مومن را خدشه دار نکنید !

اگرچه تکراری است ولی لازم می دانیم در آستانه انتخابات و آغاز رقابت های انتخاباتی، مروری کنیم بر آیات و روایاتی از حضرت علی بن موسی الرضا در خصوص آبروی مومن و تخریب دیگران.

- حجت الاسلام قرائتی در یکی از سخنرانی های خود به خوبی در این خصوص صحبت کردند که در ادامه بخشی از آن را می خوانید؛

امام رضا علیه السّلام به عبدالعظیم حسنی فرمود: به شیعه ها بگو بروند دیدن همدیگر. «فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَه یٌ إِلَی» اگر می خواهید به من نزدیك شوید، دیدن همدیگر بروید.

«وَ لَا یَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضا» «تَمزیق» ، «كُلَّ مُمَزَّق» (سبا/7)در قرآن است. «تمزیق» یعنی تخریب. «وَ لَا یَشْغَلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضا» همدیگر را خراب نكنید. «وَ لَا یَشْغَلُوا» مشغول نكنید «تَمْزِیقِ بَعْضِهِمْ بَعْضا» او این را خراب می كند. این او را خراب می كند. همدیگر را خراب نكنید.

اگر كسی به شما بگوید من شما را مكه می برم به شرطی كه یك لجن به كعبه بمالید. هیچ كس حاضر نیست. امام صادق فرمود: كعبه عزیز هستی. بعد فرمود: آبروی مؤمن از تو هم عزیزتر است. چطور حاضر نیستی لجن به كعبه بمالی؟ خوب لجن به آبروی مردم هم نمال. هرچه دلت می خواهد بگویی. هركس هرچه می خواهد می گوید.

امیرحسین
05-16-2013, 12:21 PM
«فَإِنِّی آلَیْتُ عَلَی نَفْسِی أَنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ وَ أَسْخَطَ وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی دَعَوْتُ اللَّهَ لِیُعَذِّبَه» امام رضا فرمود: من نفرین می كنم به كسی كه آبروی شیعیان را بریزد. تعهد كردم. كه كسی كه آبروی مؤمنی را بریزد، «دَعَوْتُ اللَّهَ» دعا می كنم، كه چه؟ «لِیُعَذِّبَهُ فِی الدُّنْیَا أَشَدَّ الْعَذَاب» در دنیا به زندگی نكبتی گرفتار شود، «وَ كَانَ فِی الْآخِرَه یِ مِنَ الْخَاسِرِین» خیلی امام رضا دلش درد می آید. امام رضا به عبدالعظیم حسنی فرمود: به شیعیان من بگو آبروی همدیگر را نریزید. من امام رضا نفرین كردم به كسی كه آبروی كسی را بدون دلیل بریزد. تازه دلیل داری، شما حق نداری آبرویش را بریزی.

امام رضا فرمود: من تعهد كردم نفرین می كنم به كسی كه آبروی شیعه را بریزد. «وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِیئِهِمْ إِلَّا مَنْ أَشْرَك بِه» خداوند خوب ها را می بخشد، از بدهای شیعیان بد هم می بخشد، مگر كسی كه یا مشرك باشد، «أَوْ آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی» الله اكبر! امام رضا فرمود: خدا همه ی شیعیان را می بخشد جز دو رقم شیعه! شیعه ای كه مشرك شود. شیعه ای كه مؤمنی را اذیت كند. «آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی»

امام رضا فرمود: خدا شیعه را می بخشد جز دو گروه! شیعه ای كه مشرك شود، «أَشْرَكَ بِه»، «أَوْ آذَی وَلِیّاً مِنْ أَوْلِیَائِی» ، «أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءا» یا در دلش بدخواه باشد. اصلاً دلش بخواهد فلانی خراب شود. یعنی در دلش بدخواه باشد. «فَإِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَرْجِع» خدا یك چنین آدمی را نمی بخشد، جز اینكه از اذیت كردن برگردد. «وَ إِلَّا نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» كسی كه مؤمنی را اذیت كند، مؤمنی را تخریب كند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» خداوند روح ایمان را از قلبش می گیرد. كار به آیت الله و فوق دیپلم و لیسانس و دكتر ندارد.

امیرحسین
05-16-2013, 12:21 PM
كسی كه در دلش بدخواه است. یعنی دوست دارد، قلباً دوست دارد فلانی خراب شود. شما به من رسیدی می گویی: آقای قرائتی من برنامه های تو را گوش می دهم. باقی آخوندها را گوش نمی دهم. تا می گویی: باقی آخوندها را گوش نمی دهم اگر در دلم خوشم می آید معلوم می شود من دین ندارم. حالا تو برنامه ی مرا گوش می دهی، متشكرم! چرا باقی ها را می گویی، نه من باقی ها را خاموش می كنم.

بگو: نه خوب باقی ها هم سواد دارند. باقی ها خیلی هایشان سوادشان از من بیشتر است. سابقه ی انقلابی شان، علمی شان بیشتر است. حالا ممكن است من گاهی در حرف هایم یك چیزی می گویم، لبخندی می زنند. یا روی تخته سیاه می نویسم. حالا به یك دلیلی مثلاً چهار نفر پای بحث من می نشینند، اما اینكه فلانی را خاموش می كنی، و من از اینكه شما به من می گویی آن را خاموش می كنم، خوشحال می شوم. این خوشحالی اش بد است. مدرسه ی تو خوب مدرسه ای است. مدرسه های دیگر را ول كن. شعر تو خوب است. باقی را ول كن. غذای فلانی خوب است، باقی ها را ول كن. یعنی كسانی كه لذت می برند از اینكه دیگران سقوط می كنند. و خودشان مطرح می شوند «نُزِعَ رُوحُ الْإِیمَانِ عَنْ قَلْبِهِ» ، «وَ خَرَجَ عَنْ وَلَایَتِی»امام رضا فرمود: اینها از ولایت اهلبیت بیرون هستند. «وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ نُصِیبٌ فِی وَلَایَتِنَا» در ولایت ما هیچ نصیب و بهره ای ندارند. «وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِكَ» پناه می برم كه كسی به اینجا رسیده باشد.

منبع: وبلاگ اسکالپل