مسلمان
05-06-2013, 05:15 PM
با انجام يکسري سوالات هدفدار پشت سر هم و عميق شدن در اين سوالات مي‌توان نيت دروني انسانها را از انجام کارها فهميد. مثلاً به شخصي که در حال غذا خوردن است بگوييم که:
1- چرا داري غذا مي‌خوري؟ و او در جواب مي‌گويد غذا مي‌خورم که سير بشم
2- سير بشي که چي بشه؟ که برم کار کنم؟
3- کار کنم که چي بشه؟ که پول در بيارم؟
4- پول در بياري که چي بشه؟ که برم خونه و ماشين و مايحتاج (پوشاک، خوراک و ...) زندگي رو بخرم
5- همه اينها رو بخري که چي بشه؟ که زندگي خوب و سعادتمندي داشته داشته باشم.
خوب با انجام اين سوالات به جواب منطقي‌اي رسيديم، حال بايد از هر کس پرسيد که زندگي خوب و سعادتمند از نظر شما چيه؟ در پاسخ به اين سوال هر يک از ما يکجور جواب نمي‌دهيم حال اگر يک مقدار اين اختلافات را پيگيري کنيم همگي به يک جواب مي‌رسيم اما هيچکدام از ما در اول کار اين جواب را نمي‌گيم چون اول خيال مي‌کنيم يه چيزهاي ديگه‌اي را مي‌خواهيم و در واقع جواب‌هاي ديگه‌اي تو ذهنمونه.
مثلاً يکي مي‌گه زندگي خوب اوني است که خوب بخورم يعني اگه من خوب بخورم ديگه هيچ مشکلي ندارم و يکي ديگه مي‌گه اگه من خوب بخوابم ديگه هيچ مشکلي ندارم
و يا يکي ديگه مي‌گه اگه من خوب شهوتراني کنم و چند تا زن داشته باشم ديگه هيچ مشکلي ندارم و ... (مدرک خوب، پول خوب، قيافه خوب ماشين خوب، زن خوب، لباس خوب).
اما بايد دانست که چيزهايي را که خواسته واقعي ماست بين همه انسانها مشترک است و آن چيزي است که در باطن تمامي انسانها وجود دارد (چه انسان بتواند به باطن خويش رجوع کند و خواسته واقعي‌اش را استخراج کند و چه نتواند) اينست که <<مي‌خواهم همه چيز مطابق ميل من باشد و مطابق ميل من هم باقي بماند>>.
چنانچه قرآن کريم در آيه 71 سوره مبارکه الزخرف مي‌فرمايد:
وَ فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْينُُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَلِدُون.
و در آنجا آنچه دل‌ها آن را بخواهند و ديدگان را خوش آيد [هست] و شما در آن جاودانيد.
در واقع همگي انسانها تنها يک خواسته دارند و آن اين است که يک جايي باشد که هيچ زحمتي نکشد و هر چه مي‌خواهد برايش مهيا باشد و راحت باشد و غم و غصه‌اي نداشته باشد. در بهشت تمامي تمايلات حيواني و فطري ما ارضاء مي‌گردد. پس تمامي انسانها دنبال بهشت مي‌گردند و اين خواسته براي انسان خوب، بد، عاقل، جاهل و ... وجود دارد. اين خواسته هم بافتني نيست بلکه وجداني است.
1- چرا داري غذا مي‌خوري؟ و او در جواب مي‌گويد غذا مي‌خورم که سير بشم
2- سير بشي که چي بشه؟ که برم کار کنم؟
3- کار کنم که چي بشه؟ که پول در بيارم؟
4- پول در بياري که چي بشه؟ که برم خونه و ماشين و مايحتاج (پوشاک، خوراک و ...) زندگي رو بخرم
5- همه اينها رو بخري که چي بشه؟ که زندگي خوب و سعادتمندي داشته داشته باشم.
خوب با انجام اين سوالات به جواب منطقي‌اي رسيديم، حال بايد از هر کس پرسيد که زندگي خوب و سعادتمند از نظر شما چيه؟ در پاسخ به اين سوال هر يک از ما يکجور جواب نمي‌دهيم حال اگر يک مقدار اين اختلافات را پيگيري کنيم همگي به يک جواب مي‌رسيم اما هيچکدام از ما در اول کار اين جواب را نمي‌گيم چون اول خيال مي‌کنيم يه چيزهاي ديگه‌اي را مي‌خواهيم و در واقع جواب‌هاي ديگه‌اي تو ذهنمونه.
مثلاً يکي مي‌گه زندگي خوب اوني است که خوب بخورم يعني اگه من خوب بخورم ديگه هيچ مشکلي ندارم و يکي ديگه مي‌گه اگه من خوب بخوابم ديگه هيچ مشکلي ندارم
و يا يکي ديگه مي‌گه اگه من خوب شهوتراني کنم و چند تا زن داشته باشم ديگه هيچ مشکلي ندارم و ... (مدرک خوب، پول خوب، قيافه خوب ماشين خوب، زن خوب، لباس خوب).
اما بايد دانست که چيزهايي را که خواسته واقعي ماست بين همه انسانها مشترک است و آن چيزي است که در باطن تمامي انسانها وجود دارد (چه انسان بتواند به باطن خويش رجوع کند و خواسته واقعي‌اش را استخراج کند و چه نتواند) اينست که <<مي‌خواهم همه چيز مطابق ميل من باشد و مطابق ميل من هم باقي بماند>>.
چنانچه قرآن کريم در آيه 71 سوره مبارکه الزخرف مي‌فرمايد:
وَ فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْينُُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَلِدُون.
و در آنجا آنچه دل‌ها آن را بخواهند و ديدگان را خوش آيد [هست] و شما در آن جاودانيد.
در واقع همگي انسانها تنها يک خواسته دارند و آن اين است که يک جايي باشد که هيچ زحمتي نکشد و هر چه مي‌خواهد برايش مهيا باشد و راحت باشد و غم و غصه‌اي نداشته باشد. در بهشت تمامي تمايلات حيواني و فطري ما ارضاء مي‌گردد. پس تمامي انسانها دنبال بهشت مي‌گردند و اين خواسته براي انسان خوب، بد، عاقل، جاهل و ... وجود دارد. اين خواسته هم بافتني نيست بلکه وجداني است.