امیرحسین
11-29-2010, 09:27 PM
با سلام
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّ یم
خداوند متعال را شاکر و سپاسگزاریم که توفیق عنایت کرد و عمر ما را با فضل خود و لطف خود ادامه داد که بتوانیم یک بار دیگر در این جلسه – که یک جلسه‌ى بسیار شیرین و اثرگذار و پرسودى است – شرکت کنیم و از تلاوت آیات کریمه‌ى قرآن به وسیله‌ى قراء عزیزمان بهره ببریم. بنده واقعاً این نعمت بزرگ را که در واقع نعمت رشد روزافزونِ علاقه‌ى به قرآن در جامعه‌ى ماست، به قدرى نعمت بزرگى میدانم که شاید هیچ نعمتى با آن معادل نیست.
جلسه‌ى امروز هم جلسه‌ى بسیار خوبى بود؛ قراء محترم، چه اساتید قرائت که بعضى امروز تلاوت کردند، چه جوانان عزیزى که وارد این وادى هستند و انسان احساس میکند؛ استعدادهاى خوب، صداهاى خوب، علاقه‌مندى‌هاى خوب که آینده‌ى بهترى را براى کشور نوید میدهد.
خب، خداوند متعال این نعمت را به ما داده است. «و لکنّ اللَّه حبّب إلیکم الإیمان و زیّنه فى قلوبکم و کرّه إلیکم الکفر و الفسوق و العصیان»(۱). این خب خیلى نعمت بزرگى است که خداوند ایمان را و آنچه که نشانه‌ى ایمان هست، براى مردم ما محبوب قرار بدهد و آن را زینت بدهد در دلهاى ما. اگر بخواهیم از قرآن به معناى حقیقى کلمه بهره ببریم، باید با معارف قرآن و مفاهیم قرآن آشنا بشویم. این تلاوت هم و این حفظ قرآن هم و این انس با قرآن هم به ما در این جهت کمک میکند. اگر درس گرفتن از قرآن نمیبود، این همه به ما توصیه نمیکردند که قرآن را تلاوت کنیم.
چون باید توجه داشته باشیم هدف این نیست که این امواج صوتى در فضا به وجود بیاید و پراکنده بشود؛ این که هدف نیست. یا هدف این نیست که همچنانى که یک شعرى را ممکن است با آهنگ خوشى کسى بخواند و ما لذت ببریم، قرآن را هم حالا با آهنگ خوشى بخوانند که ما از صداى خوش آن لذت ببریم؛ اینها که هدف نیست. همه‌ى این مقدمات – تلاوت و آنچه که تلاوت را ترویج میکند در جامعه که همین صداى خوش و لحن خوش است و اینها جزو این مؤلفه‌هایى است که تلاوت را رواج میدهد در جامعه و دلها را به سمت آن مشتاق میکند – براى فهم معارف قرآنى است.
ادامه دارد ...
یا حق !
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّ یم
خداوند متعال را شاکر و سپاسگزاریم که توفیق عنایت کرد و عمر ما را با فضل خود و لطف خود ادامه داد که بتوانیم یک بار دیگر در این جلسه – که یک جلسه‌ى بسیار شیرین و اثرگذار و پرسودى است – شرکت کنیم و از تلاوت آیات کریمه‌ى قرآن به وسیله‌ى قراء عزیزمان بهره ببریم. بنده واقعاً این نعمت بزرگ را که در واقع نعمت رشد روزافزونِ علاقه‌ى به قرآن در جامعه‌ى ماست، به قدرى نعمت بزرگى میدانم که شاید هیچ نعمتى با آن معادل نیست.
جلسه‌ى امروز هم جلسه‌ى بسیار خوبى بود؛ قراء محترم، چه اساتید قرائت که بعضى امروز تلاوت کردند، چه جوانان عزیزى که وارد این وادى هستند و انسان احساس میکند؛ استعدادهاى خوب، صداهاى خوب، علاقه‌مندى‌هاى خوب که آینده‌ى بهترى را براى کشور نوید میدهد.
خب، خداوند متعال این نعمت را به ما داده است. «و لکنّ اللَّه حبّب إلیکم الإیمان و زیّنه فى قلوبکم و کرّه إلیکم الکفر و الفسوق و العصیان»(۱). این خب خیلى نعمت بزرگى است که خداوند ایمان را و آنچه که نشانه‌ى ایمان هست، براى مردم ما محبوب قرار بدهد و آن را زینت بدهد در دلهاى ما. اگر بخواهیم از قرآن به معناى حقیقى کلمه بهره ببریم، باید با معارف قرآن و مفاهیم قرآن آشنا بشویم. این تلاوت هم و این حفظ قرآن هم و این انس با قرآن هم به ما در این جهت کمک میکند. اگر درس گرفتن از قرآن نمیبود، این همه به ما توصیه نمیکردند که قرآن را تلاوت کنیم.
چون باید توجه داشته باشیم هدف این نیست که این امواج صوتى در فضا به وجود بیاید و پراکنده بشود؛ این که هدف نیست. یا هدف این نیست که همچنانى که یک شعرى را ممکن است با آهنگ خوشى کسى بخواند و ما لذت ببریم، قرآن را هم حالا با آهنگ خوشى بخوانند که ما از صداى خوش آن لذت ببریم؛ اینها که هدف نیست. همه‌ى این مقدمات – تلاوت و آنچه که تلاوت را ترویج میکند در جامعه که همین صداى خوش و لحن خوش است و اینها جزو این مؤلفه‌هایى است که تلاوت را رواج میدهد در جامعه و دلها را به سمت آن مشتاق میکند – براى فهم معارف قرآنى است.
ادامه دارد ...
یا حق !