غریبه
07-31-2012, 12:24 PM
متن سوال: آيا امكان دارد كه "شيطان" دوباره از مقرّبان درگاه خداوند گردد؟
متن پاسخ: دراينجاچند نكته قابل توجه است:
1. از آن جا كه به تصريح قرآن كريم، "شيطان" از گروه جنّ است. (كهف،50) از طرفي، انس و جنّ را مكلّف به انجام تكاليف الهي ميداند و ميفرمايد: "وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْنسَ إِلآ لِيَعْبُدُونِ ;(ذاريات،56) و من جنّ و انس را نيافريدم، جز براي اين كه عبادتم كنند. (و از اين راه تكامل يافته و به من نزديك شوند"). پس او موجودي است مختار و انتخابگر، اگر حقّ را پذيرفت به پاداش نيك ميرسد و اگر باطل را انتخاب كرد به عذاب. قرآن كريم از قول خود جنّ نقل ميفرمايد: "و اين كه در ميان ما، افرادي صالح و افرادي غير صالحند و ما گروههاي متفاوتي هستيم."(جن،11) بنابراين، شيطان مكلّف است كه توبه كند و ايمان به خداوند و انبيأ الهي داشته باشد; هر چند از برخي آيات استفاده ميشود كه او ايمان زباني به خداوند و وحدانيت او و يا ايمان به روز قيامت نيز دارد; مثلاً: وعدههاي خداوند را حقّ ميداند (ابراهيم،22)، از پروردگار عالميان بيم دارد و از كفر بيزار است. (حشر،16 و انفال،48)، قسم به عزّت خداوندي خورد و از او تا روز قيامت، براي گمراه كردن مردم مهلت ميطلبد.(ص،79ـ82);ليكن او در آن آزمون الهي، در مقابل حقّ، تكبّر كرده و نافرماني خود را نيز توجيه كرده و در عمل بيايماني خود را ثابت كرد. ]ملاحظه كنيد: (حجر،33); (اعراف،12)[ و چنان پست و مطرود شد كه او را از قرب حق بيرون راندند و رجيم شد و همه اينها به سوء اختيار و بدانديشي او برميگردد. br>.(رجوع كنيد به: معارف قرآن (خداشناسي ـ كيهانشناسي ـ انسانشناسي)، تاليف:محمد تقي مصباح يزدي، ج (1ـ3)، ص 295ـ301، انتشارات مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني;)
متن پاسخ: دراينجاچند نكته قابل توجه است:
1. از آن جا كه به تصريح قرآن كريم، "شيطان" از گروه جنّ است. (كهف،50) از طرفي، انس و جنّ را مكلّف به انجام تكاليف الهي ميداند و ميفرمايد: "وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الاْنسَ إِلآ لِيَعْبُدُونِ ;(ذاريات،56) و من جنّ و انس را نيافريدم، جز براي اين كه عبادتم كنند. (و از اين راه تكامل يافته و به من نزديك شوند"). پس او موجودي است مختار و انتخابگر، اگر حقّ را پذيرفت به پاداش نيك ميرسد و اگر باطل را انتخاب كرد به عذاب. قرآن كريم از قول خود جنّ نقل ميفرمايد: "و اين كه در ميان ما، افرادي صالح و افرادي غير صالحند و ما گروههاي متفاوتي هستيم."(جن،11) بنابراين، شيطان مكلّف است كه توبه كند و ايمان به خداوند و انبيأ الهي داشته باشد; هر چند از برخي آيات استفاده ميشود كه او ايمان زباني به خداوند و وحدانيت او و يا ايمان به روز قيامت نيز دارد; مثلاً: وعدههاي خداوند را حقّ ميداند (ابراهيم،22)، از پروردگار عالميان بيم دارد و از كفر بيزار است. (حشر،16 و انفال،48)، قسم به عزّت خداوندي خورد و از او تا روز قيامت، براي گمراه كردن مردم مهلت ميطلبد.(ص،79ـ82);ليكن او در آن آزمون الهي، در مقابل حقّ، تكبّر كرده و نافرماني خود را نيز توجيه كرده و در عمل بيايماني خود را ثابت كرد. ]ملاحظه كنيد: (حجر،33); (اعراف،12)[ و چنان پست و مطرود شد كه او را از قرب حق بيرون راندند و رجيم شد و همه اينها به سوء اختيار و بدانديشي او برميگردد. br>.(رجوع كنيد به: معارف قرآن (خداشناسي ـ كيهانشناسي ـ انسانشناسي)، تاليف:محمد تقي مصباح يزدي، ج (1ـ3)، ص 295ـ301، انتشارات مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني;)