جمعه هاى صبورى

[طاهره وحیدیان]

جمعه هاى صبورى http://img.tebyan.net/big/1390/11/42241829925223021812715090192227138.gif
جمعه هاى صبورى یکى در پى دیگرى مى آیند و مى روند و چشم هاى منتظر از آغاز هفته چشم به راه جمعه مى ماند. جمعه انگار دریچه اى است به وادى سبز و پرتکاپوى انتظار. لحظه اى است که مى توان در آن سر از لایه هاى هزار توى روز مرگى بیرون آورد و همراه با دعاى منتظران نفسى تازه کرد و دل را از نسیم خوش انتظار لبریز نمود. جمعه هاى پى در پى انگار نردبانى است که قدم به قدم از آن بالا مى روى و پله پله به آن لحظه ى آسمانى موعود نزدیک مى شوى. به هوش! که پایت نلغزد، جمعه اى را از یاد مبرى، پله اى را جا نیندازى. آن گاه بنگرى چه نردبان سبزى است اتصال جمعه هاى پى در پى لبریز از انتظار وچه شیرین تو را به موعود مهربانى ها نزدیک مى کند.
عصر پنج شنبه وقتى که خورشد اندک اندک سر بر غروب دلتنگى مى نهد، وقتى آسمان پر مى شود از فرشتگانى که با قلم هاى طلا، صحیفه هاى نقره ى شان را از صلوات بر محمد وآل محمد پر مى کنند،(1) دل به هواى دیدارى یا نسیم کرامتى و یا دست کم به هواى شیرینى راز و نیازى، در هر تپشى، بر زلال ترین چشمه ى رحمت جارى خدا، پیامبر مهربانى ها محمد مصطفى صلى الله علیه وآله و بر همه ى گل هاى پاک بوستانش سلام ودرود مى فرستد و از این درودها ریسمانى مى سازد تا بهشت، با کوله بارى از هزاران اقاقیاى نیکى و بارانى که هر قطره اش کدورت هزار گناه را مى شود و با آن ریسمان تا هزار پله بالا مى رود.(2) تا آن جا که جز هاله اى از نور آبى رنگ اجابت چیزى نیست.




پی نوشت:

1- مفاتیح الجنان، ص 75، اعمال شب جمعه.
2- همان، از امام صادق علیه السلام منقول است که فرمود: صلوات بر محمد وآل محمد علیهم السلام در شب جمعه برابر است با هزار حسنه، ومحو مى کند هزار سیئه وبالا مى برد هزار درجه)

[طاهره وحیدیان]

چه مى شود اگر شبى تا میان آن هاله ى نور بالا رویم و در آن غوطه ور شویم و نورانیت شب جمعه را دریابیم. سبحان الله اگر این شب جمعه است با این روشنى؛ پس روز جمعه را چه نیاز به طلوع خورشید است؟ و لحظه اى دلت مى لرزد و اشک چشمت را پر مى سازد و آرزو مى کنى کاش خورشید جمعه ى موعودمان طلوع مى کرد و ما در چشمه ى نورش همه ى تاریکى دلمان را مى شستیم. چه بهانه ى شیرینى است آمدن جمعه براى دل هاى پاک که از کدروت یک هفته آلودگى به دنیا خسته اند و مى خواهند در چشمه ى زلال جمعه شست و شویى بکنند، پاک و شفاف شوند و آینه صفت در انتظار دیدارش بنشینند.
چه قدر جمعه ها به بهشت نزدیک است و به تو اى بهشتى ترین گل بوستان خلقت! چه مى گویم؛ که بهشتى بودن تو افتخارى است نه براى تو که براى بهشت خدا. بلندترین درجات بهشت هم، بى تو بى صفاست، اى آخرین یادگار رسول خدا! اى مبارک ترین ثمره ى عصمت! و ما هر شب جمعه نه در انتظار بهشت، که در انتظار تو ضجه مى زنیم و مى نالیم.
گفته اند خواندن سوره ى اسراء در شب جمعه دل را در صف یاران امام قرار مى دهد.(3) چه تناسب شیرینى است بین خواندن این سوره و بودن با تو؛ که در صف یاران تو بودن، خود عروجى آسمانى و دلنشین است در گستره ى بودن خاکى انسان.

چه قدر جمعه ها به بهشت نزدیک است وبه تو اى بهشتى ترین گل بوستان خلقت! چه مى گویم؛ که بهشتى بودن تو افتخارى است نه براى تو که براى بهشت خدا. بلندترین درجات بهشت هم، بى تو بى صفاست، اى آخرین یادگار رسول خدا! اى مبارک ترین ثمره ى عصمت! وما هر شب جمعه نه در انتظار بهشت، که در انتظار تو ضجه مى زنیم ومى نالیم.


پی نوشت:
مفاتیح الجنان،ص 76، اعمال شب جمعه.

[طاهره وحیدیان]

و گفته اند در شب جمعه ملک الهى از بالاى عرش، از جاب خدا ندا مى کند که آیا بنده ى غمگینى هست که از من بخواهد و من پیش از طلوع غمش را فرج دهم و دعایش را مستجاب گردانم؟(4) و ما هر شب جمعه به التماس، خدا را مى خوانیم: (اللهم نشکو الیک غیبة ولینا).(5) یا رحمن و یا رحیم! اى مهربان ترین مهربانان! وعده کردى که چون گروهى، مستحق عذاب گردند و شب جمعه مرا بخوانند، عذاب از ایشان بردارم.(6)
اینک این ما و این حرمانى که بدان مبتلا شده ایم. این ما و این غیبت اماممان که سزاى گناهکارى و سیاه دلى ماست. این ما و این چشمان ما که به کیفر خو کردن به تاریکى، از دیدار آن خورشید بى مثال محروم است. بارالها! یا غفار و یا غفار! این عذاب را از چشمان ما بردار، چشمه ى دلمان را صفا ده تا از مهر او لبریز شود و پرده ى دنیا دوستى از دریچه ى چشممان برکش تا به دیدار جمالش روشن گردد؛ به مهربانى ات اى مهربان! زلال اجابت بر آتش حرمان ما بریز.!


پی نوشت:

4- همان، ص 73، فضیلت شب جمعه.
5- همان، ص 972: (خدایا! از غیبت اماممان به تو شکایت مى کنیم).
6- همان، ص 74، فضیلت شب جمعه.