محمد حسین
03-16-2012, 09:44 AM
بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با نمايندگان دوره ششم مجلس شوراى اسلامى - 29 خرداد سال 1379
http://www.noorportal.net/news/Pic_News/74c72c57-8c94-4e3f-901a-cf8b4f670f87.jpg
«امروز در بعضى از گفته‌ها و اظهارات، راجع به شأن و شخصيّت و شرف و كرامت انسان در جامعه حرف زده مى‌شود. اين بلاشك از اصول اسلامى است؛ اما كدام نقض كرامت انسانى بالاتر از اين كه انسانى، رئيس عائله‌اى، پدر خانواده‌اى، در جامعه‌اى كه در آن همه‌چيز هم هست، نتواند اوّليات زندگى فرزندان خودش را تأمين كند؟! كدام تحقير از اين بالاتر است؟! كدام نقض شخصيّت و شرف و كرامت انسانى از اين بالاتر است؟! صبح تا شب كار كند، آخرش به من يا به شما يا به آن مسؤول ديگر نامه بنويسد كه من دو ماه است به خانه‌ام گوشت نبرده‌ام!
يك وقت در جامعه گوشت و ميوه نيست، من و شما هم نمى‌خوريم؛ يك وقت در جامعه امكانات رفاهى نيست، من و شما هم استفاده نمى‌كنيم؛ يك وقت ايام عيد كه مى‌شود، فرزندان من و شما هم لباس نو بر تن نمى‌كنند؛ در اين حالت كسى احساس سرشكستگى نمى‌كند - البلية اذا عمت طابت - اما وقتى همه چيز هست، وقتى كسانى در جامعه با استفاده از فرصت‌هاى نامشروع توانسته‌اند براى خودشان آلاف و الوف و زندگي‌هاى تجمّلى فراهم كنند، وقتى طبقاتى در جامعه هستند كه براي‌شان پول خرج كردن هيچ اهميتى ندارد، جمع كثيرى از مردم كه در بين آنها رزمندگان و عناصر نظامى و كارمندان دولت و معلمان و روستاييان و مردم مناطق محروم و دور و مناطق جنوب هستند، نتوانند نان و پنير بچه‌هاي‌شان را فراهم كنند، كدام شكستن شخصيّت و شرف انسانى از اين بالاتر است؟! شما مى‌خواهيد جواب چه كسى را بدهيد؟ شما مى‌خواهيد دل چه كسى را خوش كنيد؟ شما مى‌خواهيد چه كسى از شما راضى باشد؟»
http://www.noorportal.net/news/Pic_News/74c72c57-8c94-4e3f-901a-cf8b4f670f87.jpg
«امروز در بعضى از گفته‌ها و اظهارات، راجع به شأن و شخصيّت و شرف و كرامت انسان در جامعه حرف زده مى‌شود. اين بلاشك از اصول اسلامى است؛ اما كدام نقض كرامت انسانى بالاتر از اين كه انسانى، رئيس عائله‌اى، پدر خانواده‌اى، در جامعه‌اى كه در آن همه‌چيز هم هست، نتواند اوّليات زندگى فرزندان خودش را تأمين كند؟! كدام تحقير از اين بالاتر است؟! كدام نقض شخصيّت و شرف و كرامت انسانى از اين بالاتر است؟! صبح تا شب كار كند، آخرش به من يا به شما يا به آن مسؤول ديگر نامه بنويسد كه من دو ماه است به خانه‌ام گوشت نبرده‌ام!
يك وقت در جامعه گوشت و ميوه نيست، من و شما هم نمى‌خوريم؛ يك وقت در جامعه امكانات رفاهى نيست، من و شما هم استفاده نمى‌كنيم؛ يك وقت ايام عيد كه مى‌شود، فرزندان من و شما هم لباس نو بر تن نمى‌كنند؛ در اين حالت كسى احساس سرشكستگى نمى‌كند - البلية اذا عمت طابت - اما وقتى همه چيز هست، وقتى كسانى در جامعه با استفاده از فرصت‌هاى نامشروع توانسته‌اند براى خودشان آلاف و الوف و زندگي‌هاى تجمّلى فراهم كنند، وقتى طبقاتى در جامعه هستند كه براي‌شان پول خرج كردن هيچ اهميتى ندارد، جمع كثيرى از مردم كه در بين آنها رزمندگان و عناصر نظامى و كارمندان دولت و معلمان و روستاييان و مردم مناطق محروم و دور و مناطق جنوب هستند، نتوانند نان و پنير بچه‌هاي‌شان را فراهم كنند، كدام شكستن شخصيّت و شرف انسانى از اين بالاتر است؟! شما مى‌خواهيد جواب چه كسى را بدهيد؟ شما مى‌خواهيد دل چه كسى را خوش كنيد؟ شما مى‌خواهيد چه كسى از شما راضى باشد؟»