نوروز در کلام رهبری

[امیرحسین]

بسم الله الرّحمن الرّحيم‏

متقابلًا اين عيد سعيد را به آقايان محترم و به همه‏ى ملت ايران و به ايرانيان مستقر در همه جاى عالم و به ساير مسلمين، مخصوصاً به مسلمانان بيدارشده‏ى آذربايجان شوروى كه آن‏ها هم امسال عيد نوروز را جشن گرفتند تبريك عرض مى‏كنم و اميدوارم كه اين عيد و اين بهار، سرآغازى براى پيشرفتها و نيك‏روزى‏ها و خوشبختيهاى بيشتر و ديگرى براى ملت مسلمانمان باشد كه حقاً اين ملت، با اين همه فداكارى و اخلاص و گذشت، شايسته‏ى بركات روزافزون الهى است.


http://i.minus.com/i6vrkeK60FxjC.jpg

آنچه مهم است، عمل و نيت ماست. نوروز، به معناى روز نو و حالت نو بوده و هست. از لحاظ طبيعت، روز اول حَمَل كه اول بهار حساب شده است روزى نو محسوب مى‏شود؛ ليكن روز نو، منحصر به تجديد وضعيتى در طبيعت نيست؛ همچنان كه در بعضى از رواياتِ واردشده‏ى در باب نوروز از ائمه‏ى هدى (عليهم‏السّلام)، انسان خوب احساس مى‏كند كه آن بزرگواران هم، بنا به رسم اسلام كه همه جا رسوم و سنتها و واژه‏ها را گرفت و محتواى آن‏ها را عوض كرد در مورد كلمه‏ى نوروز و روز نوروز، درصدد چنين كارى بودند. وقتى از امام (عليه‏السّلام) سؤال مى‏كنند كه «ما النّيروز؟»، حضرت طبق بعضى از تعبيرات مى‏فرمايند: «ا تدرى ما النّيروز؟»: مى‏دانى كه نوروز چيست؟ نمى‏گويند، مى‏دانى نوروز چه وقتى است؛ مى‏فرمايند، مى‏دانى نوروز چيست؟

آن‏وقت در معناى نوروز و اينكه نوروز چيست، در روايات مختلف، تعبيرات مختلفى هست. مثلًا آن روزى كه رسول اكرم (صلّى الله عليه و آله و سلّم)، امير المؤمنين را به خلافت منصوب كرد، آن روز، نوروز بود. يا در روايت ديگر، آن روزى كه دجّال در آخر الزمان، به‏دست حضرت مهدى (أرواحنا فداه) به قتل برسد، آن روز، نوروز است. يا حتّى در بعضى از روايات آمده، آن روزى كه آدم هبوط كرد، آن روز، نوروز بود. نوروز، يعنى روزى نو در تاريخ بشر و حالتى نو در زندگى انسانها. على‏الظّاهر در اين روايات، امام نمى‏خواهند بفرمايند كه آن روزى كه اين وقايع در آن اتفاق افتاده است، يا خواهد افتاد، با روز اول حَمَل، مصادف بوده يا خواهد بود. نه، خيلى مستبعد است كه مراد اين باشد؛ مراد اين است كه معناى نوروز را بفهميم.

[امیرحسین]

نوروز، يعنى روزى كه شما با عمل خودتان، با حادثه‏يى كه اتفاق مى‏افتد، آن را نو مى‏كنيد. روز بيست و دوم بهمن كه ملت ايران، حادثه‏ى عظيمى را به كمك خدا تحقق بخشيد، روز نويى (نوروز) است. آن روزى كه امام امت، قاطعاً به دهانِ مستكبرِ قلدرِ گردن‏كلفت دنيا يعنى امريكا مشت كوبيد، آن روز، روز نو و راه نويى (نوروز) بود؛ حادثه‏ى نويى بود كه اتفاق مى‏افتاد و افتاد. ما بايد نوروز را، نو روز كنيم. نوروز به حسب طبيعت، نوروز است؛ جنبه‏ى انسانى قضيه هم به دست ماست كه آن را نوروز كنيم.

امسال اتفاقاً بهار طبيعت، با بهار دعا و قرآن، هم‏زمان شده است. چند روز ديگر، ماه مبارك رمضان شروع خواهد شد كه بهار نوسازى و خودسازى انسان و بهار انس با خداست. مگر مى‏شود از اين جنبه‏ى كار، غافل ماند؟ همه‏ى خطاها و اشتباهات، ناشى‏ از نپرداختن به اين جنبه‏ى كار است. آنكه خطايش كمتر بود، آنكه دلش به نور معرفت و هدايت خدا منوّر بود، آنكه اشاره‏اش براى اين ملت و براى ما و براى عشاق اسلام در عالم، راهگشا و راهنما بود يعنى امام راحل عظيم ما به اين جهت اين‏طور بود كه رابطه‏ى او با خدا، تأمين شده بود.

در دنيا، انقلابها، حكومتها، اداره‏ها و رياست‏ها از آنجا عيب پيدا مى‏كند و منحرف مى‏شود كه از اين جنبه يعنى جنبه‏ى معنويت، جنبه‏ى رابطه‏ى با خدا، جنبه‏ى ارتباط و اتصال قلب به خدا غافل ماندند و غافل مى‏مانند. ما هم اگر دقت كنيم، آنجايى كه پيش رفتيم، موفق شديم، خوب عمل كرديم و راضى هستيم، آنجايى است كه اين جنبه را تأمين كرديم. هرجا هم ضربه خورديم، به‏خاطر ضعف در اين جنبه‏ى كار است.

ارتباط با خدا را نبايد دست‏كم گرفت. همه چيز ما، در گروى اين رابطه است. اين رابطه است كه دل ما را قرص مى‏كند، تا از دشمنيها هراس نكنيم. اين رابطه‏ى با خداست كه دلهاى ما را از محبت به مؤمنين و پويندگان راه خدا پُر مى‏كند، تا اختلاف نظرها و اختلاف سليقه‏ها را نبينيم. اين رابطه‏ى با خدا و اتصال به خداست كه موجب مى‏شود، ما براى اهواى خودمان، حقيقت را زير پا نگذاريم و مصلحت را فداى غرض شخصى نكنيم. اين رابطه‏ى با خداست كه موجب مى‏شود، ما از راه خدا منحرف نشويم و از پيمودن اين راه، پشيمان و خسته و ملول نگرديم. اين رابطه‏ى با خدا، هميشه ممكن است و هيچ‏وقت دير و محال نيست.

سخنرانى در ديدار با مسئولان كشورى و لشكرى در نخستين روز از سال نو و در آستانه‏ى ماه مبارك رمضان‏
01/ 01/ 1369
-پایان-