موضوع: مولوی و جسارت به حضرت امیرالمومنین علیه السلام

مولوی و جسارت به حضرت امیرالمومنین علیه السلام

مولوی خلیفه ی دومی را که فریاد میزد: “تمامی مردمان از عمر داناترند، حتی زنان پرده‏نشین!” ـ “سایه خداوند” و “معلم علوم و معارف” مى‏داند، اما خزینه علم خداوند، و بابِ علم پیامبر صلوات اللّه‏ علیهما و آلهما را تنها پهلوانی مى‏شمارد که (نعوذ بالله ) جاهل! و در معرض نفاق!! بوده، و محتاج راهنمایی عاقلان وپیران راه مى‏باشد!! او در اشعارش مى‏گوید:

گفت پیغمبر علی را کای على‌ شیر حقى، پهلوان پر دلی‌


لیک بر شیری مکن هم اعتمید‌ اندر آ در سایه نخل امید‌


اندر آ در سایه آن عاقلى‌ کش نداند بُرد از ره ناقلی‌


ظل او اندر زمین چون کوه قاف‌ روح او سیمرغ بس عالی طواف‌


گر بگویم تا قیامت نعت او‌ هیچ آن را مقطع و غایت مجو‌


چون گرفتت پیر، هین تسلیم شو‌ همچو موسی زیر حکم خضر رو‌


صبر کن بر کار خضری بی نفاق‌ تا نگوید خضر رو هذا فراق‌


چون گزیدی پیر نازکدل مباش‌ سست و ریزنده چو آب وگل مباش‌
(مثنوى، تصحیح: استعلامى، محمد، دفتر یکم، ۲۹۷۲). همو نیز، وجودِ آن “ایمانِ مجسم” و “حقِ مطلق” را رهیافتِ هوا و هوس مى‏داند، و مى‏سراید:





چون خدو انداختی در روی من‌ نفس جنبید و تبه شد خوی من‌


نیم بهر حق شد و نیمی هوا‌ شرک اندر کار حق نبود روا‌


یعنی نعوذ بالله حضرت لحظه ای به خداوند شرک ورزیده اند.(خفی)

سلام

من با یه فردی درباره مولوی بحث کردم. و حرفهای جالبی زد.
گفتش که:" درسته که مولوی صوفی بوده، ولی توی حرفهاش خیلی جاها تفکرات صوفی رو نقد کرده و خیلی جاها تفکرات ناب شیعه رو تحسین کرده.
شاید کمی از اعتقادات صوفی در شمس باشه، ولی آن بُعد از تفکراتش که صحیح است بیشتر از تفکرات نادستش هست. خیلی هم بیشتر. 98% از اعتقادات مولوی همان تفکرات شیعه است.
به همین دلیل، زیاد هم شاید روا نباشه که ما روی اون بُعد کم از اشتباهاتش تمرکز کنیم و بگیم که مولوی از اساس منحرف بوده. این حرف هم درست نیست.
مگه ما الان فردی داریم که 100% بی عیب و ایراد باشه ؟

فقط معصومین(ع) هستند که از خطا مبرا هستند.

و در مورد دیگران، باید روی نقاط مشترک تاکید کرد.

شما بیایید از آن بُعد تکفرات درست مولوی به او نگاه کنید، آن وقت چه میبینید ؟
مسلما اگر این بُعد مورد نظر گرفته بشه، نظر مثبت و خوبی نسبت به این فرد خواهیم داشت.

ولی اشتباهات مولوی، سرجای خود، باهاش مبازره میکنیم،ولی اینکه بگیم، از ریشه این فرد منحرف است، این حرف نا به جایی است.

حتی یکی از مراجع معتمد و مورد اطمینان، که الان اسمش یادم نیست، برای شاگردانش مسئله ای رو توضیح میداد و متوجه نمیشدند آنان. از شعرهای مولوی در باب همان مسئله، بیتهایی رو خوندند، و به راحتی شاگردانش فهمیدند.

این یعنی اینکه مولوی به فهم و شعور قرآنی دست پیدا کرده بود، ولی حالا بر حسب مسائلی، کمی تفکرات صوفی در او نفوذ کرده بود. و حال این بی انصافی است که ما به دلیل این موضوع، مولوی رو زیر سوال ببریم و بگوییم که کلا منحرف بود."

مثلا شعر زیر از مولوی است، میبینید چگونه عشق به کربلا دارد :

کجایید ای شهیدان خدایی

بلاجویان دشت کربلایی

کجایید ای سبک روحان عاشق

پرنده‌تر ز مرغان هوایی

کجایید ای شهان آسمانی

بدانسته فلک را درگشایی

کجایید ای ز جان و جا رهیده

کسی مر عقل را گوید کجایی

اما موضوع "شمس" فرق میکنه.
شمس اساسا صوفی بود. و جای شکی توی این موضوع نیست!

نوشته اصلی توسط امیرحسین

سلام

من با یه فردی درباره مولوی بحث کردم. و حرفهای جالبی زد.
گفتش که:" درسته که مولوی صوفی بوده، ولی توی حرفهاش خیلی جاها تفکرات صوفی رو نقد کرده و خیلی جاها تفکرات ناب شیعه رو تحسین کرده.
شاید کمی از اعتقادات صوفی در شمس باشه، ولی آن بُعد از تفکراتش که صحیح است بیشتر از تفکرات نادستش هست. خیلی هم بیشتر. 98% از اعتقادات مولوی همان تفکرات شیعه است.
به همین دلیل، زیاد هم شاید روا نباشه که ما روی اون بُعد کم از اشتباهاتش تمرکز کنیم و بگیم که مولوی از اساس منحرف بوده. این حرف هم درست نیست.
مگه ما الان فردی داریم که 100% بی عیب و ایراد باشه ؟

فقط معصومین(ع) هستند که از خطا مبرا هستند.

و در مورد دیگران، باید روی نقاط مشترک تاکید کرد.

شما بیایید از آن بُعد تکفرات درست مولوی به او نگاه کنید، آن وقت چه میبینید ؟
مسلما اگر این بُعد مورد نظر گرفته بشه، نظر مثبت و خوبی نسبت به این فرد خواهیم داشت.

ولی اشتباهات مولوی، سرجای خود، باهاش مبازره میکنیم،ولی اینکه بگیم، از ریشه این فرد منحرف است، این حرف نا به جایی است.

حتی یکی از مراجع معتمد و مورد اطمینان، که الان اسمش یادم نیست، برای شاگردانش مسئله ای رو توضیح میداد و متوجه نمیشدند آنان. از شعرهای مولوی در باب همان مسئله، بیتهایی رو خوندند، و به راحتی شاگردانش فهمیدند.

این یعنی اینکه مولوی به فهم و شعور قرآنی دست پیدا کرده بود، ولی حالا بر حسب مسائلی، کمی تفکرات صوفی در او نفوذ کرده بود. و حال این بی انصافی است که ما به دلیل این موضوع، مولوی رو زیر سوال ببریم و بگوییم که کلا منحرف بود."

مثلا شعر زیر از مولوی است، میبینید چگونه عشق به کربلا دارد :

کجایید ای شهیدان خدایی

بلاجویان دشت کربلایی

کجایید ای سبک روحان عاشق

پرنده‌تر ز مرغان هوایی

کجایید ای شهان آسمانی

بدانسته فلک را درگشایی

کجایید ای ز جان و جا رهیده

کسی مر عقل را گوید کجایی

عرضم به حضورشما ؛مادر شعرهای او هیچ گونه کم لطفی نکردیم .بله بعضی ازاشعارش قشنگ وپرمحتوی ست؛ مادر ارادت نداشتن به اهل بیت عصمت وطهارت وانتخاب دین وعقائداو مشکل داریم .وگرنه که ؛حدیث داریم : حکمت را بگیرید ولو نزد کافری باشد.دراین بحثی نیست که انسان از یک آدم منحرف هم ممکنه چیز بیامزد؛ زیرا هرآدمی 100% خوب و100% بد نیست .
وَ السَّّلامُ عَلی مَنِ اتَّبَعَ الهُدی

سوال:
با سلام می شود در مورد جلالالدین محمد بلخی معروف به مولوی توضیح بدهید. این که آیا تفکراتش انحرف داشته ؟ و اگر انحرف داشته، انحرافش بیشتر بوده یا درست بودنش ؟ آیا این درست است که کلا او را فردی مقبول ندانیم ؟ با تشکر!


پاسخ :
پاسخگو:دیانت مقدم سیدعباس - www.eporsesh.com

سلام
در مورد بزرگان به این راحتی نمی توان اظهار نظر کرد، اینکه کلا او را فردی مقبول ندانید حرف ناصحیحی است، او یکی از عرفای نامی است که مثل های عرفانی او نقل محفل بزرگان است اما با توجه به اینکه وظیفه ی این سامانه پاسخگویی به مسائل مشاوره ای احکام و اعتقادی است از شما درخواست می کنیم مطالعه را از طریق دیگر پی بگیرید. منابعی که می توانید رجوع کنید:
محمدرضا علی قلی زاده، گلچین غزلیات شمس تبریزی، چاپ خورشید، زمستان 71
رضا قلی خان هدایت، چشمه خورشید، ناشر کتاب نمونه، بهار 1368
عسگر اردوبادی، دیوان شمس تیریزی، چاپ 1335
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، غزلیات شمس ، انتشارات امیر کبیر ،چاپ هفدهم 1383
مثنوی مولوی
دیوان شمس
خدانگهدار