چقدر خنده داره
که یک ساعت خلوت با خدا دیر و طاقت فرساست. ولی ۹۰ دقیقه بازی یک تیم فوتبال مثل باد می‌گذره!چقدر خنده داره
که صد هزارتومان کمک در راه خدا مبلغ بسیار هنگفتیه اما وقتی که با همون مقدار پول به خرید می‌ریم کم به چشم میاد!
چقدر خنده داره
که یک ساعت عبادت در مسجد طولانی به نظر میاد اما یک ساعت فیلم دیدن به سرعت می‌گذره!چقدر خنده داره
که وقتی می‌خوایم عبادت و دعا کنیم هر چی فکر میکنیم چیزی به فکرمون نمیاد تا بگیم اما وقتی که می‌خوایم با دوستمون حرف بزنیم هیچ مشکلی نداریم!
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
چقدر خنده داره
که وقتی مسابقه ورزشی تیم محبوبمون به وقت اضافی میکشه لذت می‌بریم و از هیجان تو پوست خودمون نمی‌گنجیم اما وقتی مراسم دعا و نیایش طولانی‌تر از حدش میشه شکایت میکنیم و آزرده خاطر می‌شیم!چقدر خنده داره
که خوندن یک صفحه و یا بخشی از قرآن سخته اما خوندن صد سطر از پرفروشترین کتاب رمان دنیا آسونه!چقدر خنده داره
که سعی میکنیم ردیف جلو صندلی‌های یک کنسرت یا مسابقه رو رزرو کنیم اما به آخرین صف نماز جماعت یک مسجد تمایل داریم!
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
چقدر خنده داره
که برای عبادت و کارهای مذهبی هیچ وقت زمان کافی در برنامه روزمره خود پیدا نمی‌کنیم اما بقیه برنامه‌ها رو سعی میکنیم تا آخرین لحظه هم که شده انجام بدیم!
چقدر خنده داره
که شایعات روزنامه ها رو به راحتی باور میکنیم اما سخنان قران رو به سختی باور میکنیم!چقدر خنده دارهکه همه مردم می‌خوان بدون اینکه به چیزی اعتقاد پیدا کنند و یا کاری در راه خدا انجام بدند به بهشت برن
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
چقدر خنده داره
که وقتی جوکی رو از طریق پیام کوتاه و یا ایمیل به دیگران ارسال میکنیم به سرعت آتشی که در جنگلی انداخته بشه همه جا رو فرا می‌گیره اما وقتی سخن و پیام الهی رو می‌شنویم دو برابر در مورد گفتن یا نگفتن اون فکر میکنیم!خنده داره اینطور نیست؟دارید می‌خندید؟
دارید فکر می‌کنید؟
این حرفا رو به گوش بقیه هم برسونید و از خداوند سپاسگزار باشید که او خدای دوست داشتنی ست
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و عرض ادب و احترام
نوشته اصلی توسط طاهره وحیدیان
ذهنو به چالش میکشه یعنی هرکس بخونه به فکر فرو میره؛ اما بشر فکر نمیکنین به این شکل آفریده شده باشه؟
خالق ما فکر کنم ماهارو به این شکل آفریده یعنی زمینه اش رو در وجود ما قرار داده در واقع این خصوصیات رو ما خودمون برا خودمون طراحی نکرده ایم. فقط بعضی از افراد نمیذارن این صفات بهشون غلبه کنه اما بعضیا اجازه میدن صفاتی بهشون غلبه کنه
اینجوری نیس؟
امیرحسین (06-08-2013)
***************ببینید دوست گرامی هر انسان آزاده ای می داند که در جلسه امتحان وقت بازیگوشی نیست وباید حسابی حواس رو جمع کرد تا از این وقت طلایی بنحو احسن بهره برداری کرد؛ وبقول امروزی ها استفاده بهینه کرد.خب حالا اگر من نوعی در این جلسه حواسم رو جمع نکردم ومرتب بجای پاسخ دادن سوالاتم مشغول کارهای دیگر شدم وبازیگوشی کردم ایا زمینه اش را معلمم فراهم کرده ؛ یااینکه معلم اصلا مرا به این جلسه برای آزمون دعوت کرده نه بازیگوشی؟!!! پس بی مورد خواهد بود اگر بگوییم برای سرگرمی وبازیگوشی دعوت شده ایم در این جلسه.زیرا بسرعت زمان میگذرد ولاجرم باید برگه های امتحانی را عودت بدهیم به معلم.پس بسیار حرف نسنجیده ایه که بگوییم خداوند این شکلی ما را آفریده ودر وجودما قرار داده!! چرا از اون طرف به موضوع نگاه نکنیم؟ که خداوند مرتب در احادیث و روایات بما هشدار داده: ای بنده من حواست باشد بکجا می روی؟ عمرت دارد تمام میشو؛ آن به آن به مرگ نزدیک می شوی نکند که دست خالی بیایی؛ تدارک کن برای سفری که طولانیست و...... از این دست توصیه ها الی ماشاء الله.....
سوالی دیگر ؛ وقتی بچه ای در بحبوحه خرید والدین در کوچه وبازار دست از دست والدینش می کشد وگم می شود آیا این گم شدن ودست کشیدن را والدینش خواسته اند یا بازی گوشی خود بچه مسبب این گرفتاری گردیده است؟؟خواهش می کنم قدری متفکرانه تر به این موضوع اساسی بنگریم.
اِلهی قَوِّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارِحی.....
باعرض سلام دوباره و خسته نباشین خدمت شما بزرگوار
نه معلم فراهم نکرده چون معلم صفتی را برام طراحی نکرده. حرف بنده رو ضفاتی است که بشر به اون شکل آفریده شده است. معلم صفات و ویژگی های مرا طراحی نکرده اما زمینه ای در وجود من هست که بازی گوشی کنم یا امتحان رو به بازی بگیرم و ... خب این در وجودم هست.
مثلا انسان عجول آفریده شده یا توجیه گر است و قرآن خبر از این صفات رو میده. خب این زمینه ها در وجود انسان هست و مهم این است که جلوی اینا بایستیم،چون اینا وجود دارن پس جلوی اینا ایستادن ارزش است اگه در وجود انسان زمینۀ چنین چیزایی نبود خب انجام ندادن این کار ارزش حساب نمی شد.
نه برا بازیگوشی دعوت نشده ایم اما زمینه اش در وجود انسان هست که بازیگوشی کند چون بشر به راحت طلبی و آسودگی تمایل دارد و اینجوری افریده شده است.
پدرو مادر هم نخواسته اند فرزندشان گم شود اما بنا به تنوع طلبی و دیدن چیزهای رنگارنگ و علاقه ای که بچه به اونا دارد و وجود صفت علاقه مندی به وسایل مختلف و رنگارنگ بچه احتمالا دست والدینش را رها کرده و دنبال علایقش می رود. {موضوع بحث همان وجود صفاتی است که در بچه باعث گم شدنش می شود نه اینکه والدینش بخواهند}
مثلا یک ساعت عبادت در مسجد یا... برای بشر کسل کننده می شود همچنان که عالمان می گویند حتی زمان دعاها رو به اندازۀ 20 دقیقه الی 30 ساعت بگیرید. بشر اجتماعی آفریده شده دلش میخواد با آدمای اطرافش بگه بخنده یا با همنوعانش بازی کنه و سرگرم باشه. حتی اگه این بازی براش طول بکشه کسل کننده میشه. مثلا در طول هفته شاید یکی دو بار فوتبال ببیند چون زیاد نیس براش جالبه و علاوه بر کثرت نداشتن هیجان هم دارد{اینو بگم که بنده اصلا اهل تلویزیون نیستم مگر برا بعضی برنامه های محدود مثه مناظرات ریاست جمهوری یا اخبار مهم}
عبادت هم همینطور اگه زمانش طول بکشه کسل کننده میشه. البته اینو قبول دارم که ماها به عبادت بیشتر به چشم بار نگاه میکنیم نه اهرم حرکت.
امیرحسین (06-09-2013)
خب اینا هم هشدارهایی است که قبلش خدا گفته چنین زمینه هایی در وجودت هست ؛مشغول نباش.
هشدار دادن با وجود زمینه معنی پیدا میکنه. درسته؟
امیرحسین (06-09-2013)
پاسخ با نقل قول
