موضوع: مقایسه دیدن خدا در اندیشه ابوهریره و علی بن ابیطالب!!

در این پست قصد دارم به طور خلاصه و مفید به برخی از روایات اهل سنت که در آن خداوند را جسم و قابل رویت معرفی کردند اشاره کنم. و در انتهای کلام نیز به سخن علی بن ابیطالب پیرامون دیدن خدا اشاره کنم. پیشنهاد میکنم مطالعه این مطلب را از دست ندهید.


الف: دیدن خداوند در قیامت



صحیح البخاری (کتاب مواقیت الصلاه و فضلها باب صلاه الفجر) ج۱ص
۲۹۷

عن قیس عن جریر قال کنا مع النبی صلى الله علیه وسلم فنظر إلى القمر لیلة یعنى البدر فقال إنکم سترون ربکم کما ترون هذا القمر


ترجمه: همراه رسول الله بودیم پس نظاره کرد به ماه سپس فرمود همانا شما خدا را در قیامت خواهید دید همانگونه که این ماه را میبینید.



صحیح مسلم – مسلم النیسابوری – ج ۲ص ۱۱۳ – ۱۱۴- دارالفکر

************************************

ب: خداوند و جهنم



از پیامبر نقل شده است: در روز قیامت اهل جهنم به آتش انداخته می شود. جهنم می گوید بازهم هست؟ پس خداوند پای خود را بر آن می گذارد جهنم می گوید بس است بس است به عزتت بس است.



صحیح البخاری – البخاری – ج ۷ – ص ۲۲۵


لا تزال جهنم تقول هل من مزید حتى یضع رب العزة فیها قدمه فتقول قط قط وعزتک ویزوى بعضها إلى بعض


صحیح مسلم – مسلم النیسابوری – ج ۸ – ص ۱۵۲
عمدة القاری – العینی – ج ۱۹ – ص ۱۸۷
عمدة القاری – العینی – ج ۲۳ – ص ۱۸۵
دفع شبه التشبیه بأکف التنزیه – أبو الفرج عبد الرحمن بن الجوزی الحنبلی – ص ۱۷۰
المواقف – الإیجی – ج ۳ – ص ۱۵۴
تفسیر البغوی – البغوی – ج ۴ – ص ۲۲۵
تفسیر ابن عربی – ابن العربی – ج ۲ – ص ۲۶۶
تفسیر القرطبی – القرطبی – ج ۱۷ – ص ۱۹
تفسیر ابن کثیر – ابن کثیر – ج ۴ – ص ۲۴۲
الدر المنثور – جلال الدین السیوطی – ج ۶ – ص ۱۰۷
فتح القدیر – الشوکانی – ج ۵ – ص ۷۹
تفسیر الآلوسی – الآلوسی – ج ۲۶ – ص ۱۸۸
أضواء البیان – الشنقیطی – ج ۷ – ص ۴۳۰
السیرة الحلبیة – الحلبی – ج ۱ – ص ۱۷۵
شرح المواقف – القاضى الجرجانى – ج ۸ – ص

ج: خدا شبها به زمین می آید



از ابن شهاب از ابی عبدالله الاغر از عبدالرحمان از ابوهریره: (خداوند در سحر هر شب از آسمان به زمین می آید و می گوید: چه کسی است که مرا بخواند تا حاجتش را برآورده کنم.)



* صحیح بخاری ج۴ ص۶۸ باب الدعا نصف اللیل
کنزالعمال لمتقی هندی، ج۲ص۱۰۴-۱۰۵؛ حدیثهای ۳۳۵۵-۳۳۵۹موسسه الرساله

****************************************

حالا یک سوال؟
عزیزان اهل سنت روشن هست که صراحتا علمای شما گفتند خدا با چشم ظاهر دیده خواهد شد. درسته؟
آیا این باعث نمی شود خداوند مرکب باشد؟
آیا شی مرکب فانی نیست؟
نظر شما چیه؟

******************************************

در انتها:
در انتها سخن علی بن ابیطالب پیرامون دیدن خداوند ذکر میکنم

در نهج البلاغه خطبه۱۷۹ خطبه ای از علی (ع) آمده است که خداوند متعال را معرفی می نماید:


« ذعلب یمانی پرسید: ای امیرمؤمنان آیا پروردگار خود را دیده ای؟



حضرت پاسخ فرمودند: آیا چیزی را که نبینم می¬پرستم؟




گفت چگونه او را می بینی؟



فرمود: دیده ها هرگز او را آشکار نمی بینند، اما دل ها به ایمان درست او را در می یابند، خدا به همه چیز نزدیک است نه آن که به اشیاء چسبیده باشد؛ از همه چیز دور است نه آن که از آن ها بیگانه باشد؛ گوینده است نه با اندیشه و فکر؛ اراده کننده است نه از روی آرزو و خواهش؛ سازنده است نه با دست و پا؛ لطافت دارد نه آن که پوشیده و مخفی باشد؛ بزرگ است نه با ستمکاری؛ بیناست نه با حواس ظاهری؛ مهربان است نه با نازک دلی؛ سرها و چهره ها در برابر عظمت او بخاک افتاده؛ و دل ها از ترس او بی قرارند.»


*ترجمه نهج الیلاغه، محمد دشتی خطبه۱۷۹صفحه۲۴۳*


یک سوال دارم از تمام عزیزان شیعه و سنی



کدام را قبول می کنید؟
سخن علی بن ابیطالب را یا سخن ابوهریره را؟
کدامیک منطقی تر هست؟