آن چه پیش می آید، اگر در ظاهر شرّ هم باشد، به خیر می انجامد و گاه، برای امتحان است و یا برای این است که افراد به خاطر صبرشان در برابر بلا، اجر بیش تری ببرند.
حسن بن مسعود می گوید بر امام هادی علیه السلام وارد شدم؛ در حالی که آن روز بسیار بر من بد گذشت؛ انگشتم زخمی و مجروح بود، بین راه، سواره ای بر من تنه زد و کتف من آسیب دید و چون اطراف امام بسیار شلوغ بود،همین که نزد امام رسیدم، لباسم نیز پاره شد! گفتم:
«چه روز شومی بودی تو امروز! ای روز، چه بد روزی بودی!»
ناگهان، امام به من فرمود: «چنین اعتقادی داری و به خانه ما می آیی؟! گناه خود را به گردن بی گناه می اندازی؟»
حسن بن مسعود می گوید، با این سخن امام استغفار طلبیدم. سپس امام فرمود: حسن! گناه ایام چیست وقتی آن چه پیش می آید، نتیجه اعمال شماست؟ به خدا قسم، نحس دانستن و شماتت ایام، فایده ای ندارد؛ بلکه خداوند شما را عقوبت خواهد کرد که چرا مخلوق بی گناه مرا مجرّم دانستید؟
اصل کلی این است که بشر بداند خدا پاداش و کیفر افراد را از روی حساب و کتاب و در اثر اعمال و رفتار نیک و بد آن ها می دهد. پس آن چه پیش می آید، اگر در ظاهر شرّ هم باشد، به خیر می انجامد و گاه، برای امتحان است و یا برای این است که افراد به خاطر صبرشان در برابر بلا، اجر بیش تری ببرن
پاسخ با نقل قول
